Begin februari heb ik nog een keer een bezoek gebracht aan de Hoge venen. Precies 3 weken nadat ik er een heel weekend heb doorgebracht was ik weer op dezelfde plek(ken). Dit keer had ik wel het geluk dat er sneeuw lag. Dat je niet persé sneeuw nodig hebt om er leuke foto’s te kunnen maken kun je zien in mijn vorige blog. Maar de sneeuw was deze keer een mooie bijkomstigheid. Nadat we eerst enkele uren hadden doorgebracht langs de Hoëgne zijn we daarna richting Baraque Michel gereden om een kijkje te nemen bij de bomen van Noir Flohay, in de sneeuw deze keer.
Met een beetje sneeuw op de stenen op zoek naar leuke plekken langs de Hoëgne
Een beetje kleur in dit winters landschap
Éen van de vele stroompjes in de Hoëgne
Zo af en toe moet je ook eens omhoog kijken 😉
Ik durf niet te zeggen hoe hoog ze zijn maar dat ze hoog zijn is een understatement
Eenmaal op de knuppelpaden onderweg naar de bomen van Noir Flohay valt er genoeg moois te zien
Een bijna abstract beeld van zomaar een stuk bos
In de verte kun je de bekende bomen van Noir Flohay al zien. Ondanks dat het niet meer zo ver weg lijkt te zijn moet je rekening houden met nog een flinke wandeling..
Inmiddels van de knuppelpaden af onderweg naar het bos zie je de restanten van het verbrande bos al voorbij komen.
Hoeveel foto’s zullen er al van deze bomen gemaakt zijn inmidels?
Maar het maakt niet uit, als fotograaf zijnde probeer je altijd je eigen draai aan veel gefotografeerde plekken of onderwerpen te geven.
De grillige vormen in een mooi contrast t.o.v. de sneeuw
Een prachtig stukje natuur midden op de Hoge venen
Met de snijdende wind in je gezicht voel je je even helemaal alleen.
De vastgeplakte sneeuw aan de stammen en takken van de bomen geven goed de winterse omstandigheden weer. Mijn dank gaat uit naar Nando Harmsen voor deze gezellige dag!
Sorry, the comment form is closed at this time.